Gezilerim – Nemrut(3)
Çok memnun kaldığımız Kapadokya Dere suites otelimizde sabah kahvaltımızı yaptıktan sonra otelden ayrılıp yaklaşık 8-9 saat sürecek Nemrut yolculuğumuza başladık. Hedef akşamüstü Nemrutta olup güneşi batırmak. Yol üstünde doğru dürüst bir yemek yeri bulamadığımızdan Malatya’ya kadar sabrettik. Saat 4 gibi İnternet tavsiyelerine göre Hacıbaba et lokantasına gittik. Araç parkı konusunda çok yardımcı oldular ve minik dostumuza da çok iyi davrandılar. Et yemekleri de iyiydi. Hedefimize 110 km kalmıştı fakat bu mesafeyi 2.5 saatte alacaktık. Tırmanma şeridi oldukça virajlı. Tepeye doğru tırmanırken mayıs ayı olmasına rağmen yol kenarlarında kürenmiş kar yığınları ve kar küreme araçları gördük. Tepede Müzekart avantajından faydalanıp heykellerin olduğu kısma ücret ödemeden geçtik ama son 2-3 km tamamıyla bataklık bir yoldan gittik. İyi ki Hilux ile yola çıkmışız dedik.
Nemrut dağı MÖ 1. yüzyılda Bugünlerde çiğköfte markası olarak bildiğimiz Komagene Krallığı tarafından, devasa heykellerle donatılmış. Nemrut dağı Doğu ve batı teraslarında bulunan tanrı-tanrıça heykellerinden dolayı bir dönem “Tanrıların Dağı” olarak da adlandırılmış. Komagene kralı Antiochos Theos, MÖ 62 yılında, Nemrut Dağı’nda Yunan ve Pers tanrılarına ait olan heykellerin yanı sıra kendi mezar-tapınağını da yaptırmış. Mezar kartal başı gibi taş oyma figürlerle süslenmiş. Dağda bulunan meşhur taş heykeller sırasıyla Kral Antiochos Theos, Herakles , Zeus , Fortuna (Kommagene tanrıçası) ve Apollo’yu temsil etmekte. Nemrut Dağı’nın meşhur taşlarının oraya kadar nasıl taşındığı hala bir muamma.
1987 yılında UNESCO dünya mirasları listesine giren Nemrut Büyüleyici ve görülmesi gereken yerler listenizde mutlaka bulunmalı. Komagene krallığına ait harabeleri heykelleri günbatımı eşliğinde büyük bir hayranlıkla izleyip günü batırdıktan sonra Navigasyona otelin adresini girdiğimde 2 saat yazdığını görünce büyük bir hüsrana uğramıştık. Çünkü otel Nemrut Milli parkına sadece 7 km mesafedeydi fakat navigasyon 90 km civarında gösteriyordu. Hemen kalacağımız oteli aradım. Konuştuktan sonra Nemrut’a hem Adıyaman hem de Malatya’dan çıkış olduğunu, otele aslında 7 km mesafede bulunmamıza rağmen iki yol tepede birleşmediği için Adıyaman yoluna geçiş yapamayacağımızı, hatta Malatya ve Adıyamanlılar arasında yıllardır bitmeyen Nemrut bize aittir tartışması olduğunu da öğrenmiş olduk.
Sonuç olarak tekrar geldiğimiz yoldan aşağı inip Kahta üzerinden gidip Adıyaman yolundan tekrar tırmanmamız gerekiyordu. Kâhta’ya gitmemiz 1 saati buldu. Kapkaranlıktı, göz gözü görmüyordu. Kâhta’ya vardığımızda otel için tekrar tırmanma şeridine girmemiz gerekiyordu ve o karanlıkta tırmanma şeridine girmektense ücretini ödemiş olduğum oteli yakalım Adıyaman’da kalalım kararını verdik fakat ne internet ne telefon çekiyor. Telefon çeken bir yer bulduğumuzda bir arkadaşı arayıp yardım istedik fakat ne yazıktır ki Adıyaman’da minik dostumuzu kabul eden bir otel bulamadık. Diyarbakır’da kalacağımız oteli arayıp otelin bugün de müsait olduğunu öğrenince hemen odamızı ayırtıp 2.5 saat sürecek yolculuğumuza başladık. Patika yollardan kurtulup anayola çıktığımız andaki mutluluğumuz unutulmazdı.
O saatlerde hem yorgun hem de aç Diyarbakır’a doğru yol alırken Nissibi köprüsü girişindeki kafede birer çay alıp bisküvi eşliğinde enerji yüklememizi yaptık. Gece 12 gibi büyük bir bulvardan şehre girince Şaşkın gözlerle çevreyi izleyerek yol aldık. Türkiye’de gördüğümüz yapılaşmanın en düzenli olduğu şehir olabilir. Otelimiz Novotel’e varınca personelin sıcak karşılaması, minik dostumuza ilgileri yorgunluğumuzu unutturdu. Şimdi dinlenme zamanı.
Önceki Yazı
